Wigilia- Zbiór wierszy -Władysław Dzięgała
Wigilia
Mrok, na nieba skłonach.
Grudniowa noc długa.
Jodełka zielona,
Tęczą świateł mruga.
Na stole, garść siana
Biały obrus, świece.
Wigilijne dania.
Ryba w galarecie.
Dwunasta potrawa
Modlitewna cisza
I wolna zastawa.
Krzesło dla przybysza.
Stajnia, żłobek, Matka.
Betlejemskie credo.
Biały chleb opłatka,
Łączy ludzi w jedno.
Władysław Dzięgała
Wigilijny wieczór
Wieczór. Święty. Czczony,
Narodzenia Pana,
Żywiczny. Zielony.
Z odrobiną siana.
Czas. Gdy każdy raźno
Z rodziną pospołu,
Widząc pierwszą gwiazdę
Zasiada do stołu.
Tabu- jadło liczy.
Kutia lśni jak tęcza,
Zaś opłatek życzeń
Wigilię uświęca.
Całusy, uściski,
Skrywane łzy w oku.
Dymiące półmiski
I barszczyk gdzieś z boku.
Choinka przy ścianie.
Miejsce na prezenty.
Renifery. Sanie.
I Mikołaj święty.
Nocka mrozem dyszy,
Odurza jak nałóg,
A „Wśród nocnej ciszy...”
Słychać z wszystkich chałup.
Władysław Dzięgała
Jodełka
Przycupnęła tuż pod ścianą
Zapachniało borem.
W strój królewski ją ubrano,
W wigilię wieczorem.
Sto kolorów ma jej szata,
Tęczą barw się mieni.
Światło półmrok w zieleń wplata,
Tworząc świat półcieni.
Włos srebrzysty zdobi gałąź,
Po nim Anioł brodzi.
Głosi światu wieść wspaniałą:
Że się Bóg narodził.
W śnieżnym puchu skrzypią sanie,
Jedzie do nas święty.
Pod choinkę niespodzianie
Położy prezenty.
Władysław Dzięgała
W noc narodzin Boga
Choinkę wszechświata
W noc narodzin Syna,
Zdobi dziwna szata
Królewska, jedyna.
Na niebiańskim krzaku
Komet lśnią warkocze
I znaki zodiaku
I gwiazdy urocze.
Mars, Wenus i Ziemia.
Z Saturnem u góry.
Gwiazda Betlejemska.
Archanielskie chóry.
W noc narodzin Boga
Chodzi Stwórca Świata.
I na mlecznych drogach,
Czarne dziury łata.
Władysław Dzięgała
Na gwiazdkę.
Dam Tobie na gwiazdkę
Ty kochanie moje
Z calutkiego nieba,
Gwiazd srebrzystych roje.
Dam Tobie na gwiazdkę
Warkoczyk komety.
Bez wstążki ozonu
Będzie on niestety.
Dam Tobie na gwiazdkę
Latający spodek.
Abyś podziwiała
Dróg Mlecznych urodę.
Dam Tobie na gwiazdkę
Choinkę zieloną.
Aby w Galaktyce
Wigilię też czczono.
Dam Tobie na gwiazdkę
Grudkę ziemi skrycie.
Perełkę kosmosu
Na której jest życie.
Dam Tobie na gwiazdkę
Letni błękit nieba.
Zapach łąk kwitnących.
Zwykłą kromkę chleba.
Władysław Dzięgała
Gwiazdka
Jest jedna gwiazdka
Na wielkim niebie
Ta, która świeci
Tylko dla Ciebie.
Jest iskrą życia,
I drogowskazem.
Radość i miłość
Zsyła Ci w darze.
Jest jedna gwiazdka
Pośród milionów,
Co dzwoni w duszy
Głosem stu dzwonów.
Kiedy ta gwiazdka
Z nieba już spadnie
Chowa się w sercu
Głęboko na dnie.
W busolę szczęścia
Zerka z ukrycia,
Abyś nie zboczył
Ze ścieżki życia.
Władysław Dzięgała
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz